نرگس موسوی، متولد سال ١٣۶۵ ساکن مشهد، کارشناس صنایع دستی است.
او می‌گوید: در این ۱۰ سال عمده فعالیت من کار آموزش با میراث فرهنگی، آموزش و پرورش و زندان زنان بوده است. این آموزش‌ها شامل چند زیرشاخه صنایع دستی ازجمله پته‌دوزی، یراق‌دوزی، روبان‌دوزی، گلدوزی، سرمه‌دوزی، چرم‌دوزی و... بوده است.
وی که به جز آموزش‌های مربوط به آموزش‌و پرورش برای بیش از٣٠٠ نفر اشتغال‌زایی کرده است، می‌افزاید: محصولاتی که درراستای آموزش صنایع دستی موجب اشتغال‌زایی این خانم‌ها شده معمولاً صنایع‌دستی روی لباس، سجاده و جانماز، کوسن، رومیزی و... بوده است.

این بانوی کارآفرین که درحال حاضر با توجه به شرایط شیوع کرونا و رکود در بازار فروش، تمرکز اصلی‌اش را بر تولید نمونه کار برای حضور در نمایشگاه‌های خارج از کشور قرار داده، بیان می‌کند: درحال حاضر علاوه بر تولید نمونه کارهایی برای نمایشگاه خارج از کشور تولیدات صنایع دستی فاخر و سفارشی و همچنین تابلوهای زینتی تلفیقی در داخل ایران را هم در برنامه‌هایم قرار داده‌ام.
 موسوی درخصوص صادرات تولیدات هنری تصریح می‌کند: چند نمونه‌کار را به کشورهایی از جمله امارات و دیگر کشورهای حاشیه خلیج‌فارس، هلند و کانادا فرستاده‌ام تا پس از تأیید، آن‌ها را به طور بسته‌های کامل‌تر اجرا کنم.

واسطه‌های صادرات

او تأکید می‌کند: متأسفانه باوجود بضاعت‌های هنرمندان صنایع دستی شهرمان مشکلاتی بر سر راه صادرات وجود دارد؛ برای مثال با توجه به تحریم‌ها امکان صادرات به طورمستقیم برای ما وجود ندارد و باید ازطریق واسطه اقدام کرد و اعتماد به برخی از این واسطه‌ها که به‌طور شخصی کار را انجام می‌دهند و بازار را در دست گرفته‌اند، سخت است. درواقع مشکل اصلی اعتماد به واسطه‌ها و نحوه قیمت‌گذاری محصولات است. نمونه کارهایی که کشورهای دیگر خواستار آن هستند محصولاتی مانند جعبه جواهرات با تکنیک‌های خاصی است؛ هرچند نمونه محصولات تولید شده اما متأسفانه با توجه به برخی مشکلات هنوز نتوانسته‌ام آن‌ها را صادر کنم.
این بانوی هنرمند خاطرنشان می‌کند: عمده محصولاتم در دیجی‌کالا تهران و فروشگاه‌های مشهد سفارش دارند و در بقیه شهرها نیز به صورت سفارش شخصی است.

مشکلات فروش

نرگس موسوی درباره مشکلات فروش توضیح می‌دهد: متأسفانه مشکلاتی برای فروش محصولات وجود دارد که می‌توان به مواردی چون نمایشگاه‌های حضوری اشاره کرد، زیرا با شیوع بیماری کرونا لغو شدن نمایشگاه‌های حضوری مشکلات زیادی برای فروش محصولات هنرمندان به‌وجود آورد. کالاهای ما محصولاتی هستند که مشتریان باید آن‌ها را از نزدیک دیده و لمس کنند و برای آن‌ها توضیح داده شود. هرچند در فروش مجازی شاید فروش خوب باشد اما اعتمادسازی کار سختی است. به اعتقاد من نمایشگاه‌های داخلی و خارجی بهترین راه فروش صنایع دستی است.
 وی بیان می‌کند: درحال حاضر تعدادی از نمایشگاه‌های بین‌المللی برگزار می‌شوند ولی آن‌قدر هزینه رفت‌وآمد و گرفتن غرفه و مکان استقرار بالاست که برای تولیدکنندگان صرفه اقتصادی ندارد. به طورمثال هزینه نمایشگاهی که پیش از کرونا ۱۰ میلیون تومان بوده اکنون به ۴۰یا ۵۰ میلیون رسیده است.
موسوی درباره افزایش قیمت مواداولیه در رشته‌های مختلف نیز اظهار می‌کند: اگرچه در رشته‌های مختلف صنایع دستی افزایش قیمت مواد اولیه متفاوت است ولی در کار ما که عمده آن پارچه و نخ است در این دو سال با توجه به تحریم‌ها افزایش دو برابری و یا بیشتر داشته است. به طور مثال پارچه نیم متری از ٢٠ هزار تومان به ۵٠ هزار تومان رسیده و این در حالی است که این مواد اولیه تولیدات داخلی هستند. اما برخی از موارد دیگر مانند رنگرزی افزایش بیشتری داشته، زیرا برخی رنگ‌ها از خارج وارد و سبب می‌شود تولیدکننده با نرخ جدید و گران‌تری این ملزومات را تهیه کند و قیمت محصول تمام شده نیز افزایش می‌یابد. در چرم و صنایع مرتبط با آن نیز همین مشکل وجود دارد، متأسفانه در هر لحظه با افزایش قیمت چرم مواجه‌ایم، به طور مثال قیمت هر پا چرم معمولی از ۱۰ هزار تومان به بالای ٢٠ هزار تومان رسیده است.

سخن پایانی

این بانوی کارآفرین تأکید می‌کند: به هرحال بحث صنایع دستی در هر کشوری دارای جایگاه ویژه‌ای است و نمی‌توان به آن بی‌اعتنا بود؛ اگر حمایت‌های لازم دولتی از این حوزه صورت بگیرد می‌تواند نقش مؤثری در تقویت کارگاه‌های کوچک و افزایش تعداد شاغلان داشته باشد.